İnsanlığın Başlangıç Hikayesi-PROMETHEUS

 Prometheus, yaşam veren Titan. Onun olduğu yerde güller açar, yapraklar yeşerir. Herşey cıvıl cıvıl olur. Adından da belli. O "ileriyi düşünen" Titan.

 Bir gün oturmup düşünmüş. Yeryüzü o kadar büyükmüş. Tanrılar, kara hayvanlarını, deniz hayvanlarını hatta Olimpos'a kadar uçan kuşlar bile yaratmışlar ama aklı olan tek hayvan bile yokmuş. Kendilerine benzeyen tek bir canlı yokmuş bu koca dünyada. "Belki bunu ben yapabilirim!" demiş.


 Prometheus da diğer tüm Tanrılar gibi hayvanlarla konuşabiliyormuş. Gökten geçen kartala sormuş "Kartal! Ne dersin? Tanrılara benzer bir canlıda ben yaratıyım mı?" Kartal "Sen bilirsin Prometheus. Tanrılara akıl vermek kimin haddine? Yinede sen bir Zeus'a danış. Sonra sonucu kötü olursa sen demedin deme." demiş. Prometheus denizlere gitmiş. Geçen bir balığa sormuş hemen "Balık! Ne dersin? Tanrılara benzer bir canlıda ben yaratıyım mı?" Balık korkuyla baktı ona, "Canlı mı? Zeus'a sormadan mı? Bilirsin Prometheus, benim en büyük erdemim susmamdır." dedi ve oradan hızla uzaklaştı. Prometheus henüz vaz geçmemişti. Son olarakta bir kara canlısı ile karşılaştı. Eşek. Hızla yanona gitti Prometheus "Sana iyi ki rastladım eşek. Bana bir öğüt verir misin?" dedi. Eşek "Aaaiiii! Tabi ki de! İstersen bir değil iki öğütte verebilirim! Hatta üç, dört veya daha fazla öğütte çıkar benden! Ne de olsa sen benden ilk öğüt isteyen Tanrısın! Söyle bakalım!" diye anırmış. Prometheus "Yeni bir canlı yaratayım mı diyordum da." diye fikrini beyan etmiş. "Eşeğe benzeyen bir canlı mı?" demiş eşek. Prometheus "Hayır, Tanrılara benzeyen bir canlı. Fakat Zeus'tan çekiniyorum. İzin almalı mıyım ilk önce bilmiyorum." demiş, eşek "Boşver o zaman. Onu tanıyorsun. Zeus herşeyi yanlız yapmak ister. Ben senin yerinde olsam fazla kurcalamadan işe koyulurum. Yeni canlı için neler gerekli sana?" demiş. "Toprak. Yumuşak toprak." demiş Prometheus. Eşek "İşte, burada her yerde var. Gel sana göstereyim yerini toprağın!" demiş ve eşek önden Prometheus arkadan nehre inmişler. Prometheus nehrin orda üç farklı renkte toprak aktığını gördü. Biri beyaz, diğeri sarı, diğeriyse siyahtı. Topraklar yumuşaktı ve kolay şekil alıyordu. Prometheus toprakları hevesle yoğurmaya başladı. Kısa sürede üç renkten de bissürü figür elde etmişti. Onlara can vermek için hepsine de üfledi. Toprak ete, et de yaşama dönüştü.

 Ama çıplaktılar ve üşüyorlardı. Bu yüzden nehrin kenarında buldukları bir mağaraya saklandılar. Prometheus eseri ile gurur duydu. Fakat bir şey eksikti. En önemlisi, yapma amacı, akıl. Onlara bunu nasıl vereceğini düşüne dursun aklına geldi. Athena'ydı zeka Tanrıçası. Elbette ona yardım edebilecek tek kişi oydu! Prometheus hemen Athena'yı buldu. Dedi ki "Athena, ben bir eser yaptım. Fakat halen eksikler ve onları bir tek sen tamamlayabilirsin. Gel de sana ne olduğunu göstereyim." Athena ile mağaraya girdiler. Athena gördükleri karşısında çok şaşırdı ve hayranlıkla "Vay canına, bize ne çok benziyorlar! Nasıl yaptın?" dedi. Prometheus gururla "Eh, şekil vermek hiç de zor değildi. Fakat bir eksikleri var, akıl. Onu da bir tek sen verebilirsin. Lütfen Athena. Yardım et bana! Sen onlara bunu verdiğin için seni sonsuza dek sayıp, onurlandıracaklar!" dedi. Athena "Peki madem. Yardım edeceğim." dedi ve bütün insanlara teker teker nefesini üfledi.

 İnsanlar git gide çoğaldılar ve sığamamaya başladılar. Siyah insanlar Afrika'ya, sarı insanlar Asya'ya ve beyazlarda bulundukları yer olan Avrupa'da kaldılar. Prometheus onlarla olan arkadaşlığına devam etti. Onlara gerekenleri öğretti. Fakat tek öğrenemedikleri şey vardı, ateş. "Üşüyoruz Prometheus. Bize ateşi getiremez misin?" dediler ona. Prometheus arkadaşlarına yardım etmek için Zeus'a gitti ve ateşten bir parça istedi. Zeus hiddetle reddetti. "Asla! İnsanlar ateşi asla alamazlar! Onun yeri burasıdır!" dedi. Prometheus için bu çok büyük bir hayal kırıklığı oldu. Ve arkadaşları için ateşten birazını çalmaya karar verdi. Eline bir meşale alıp Güneş Tanrısı Apollon'u beklemeye başladı. Apollon gök yüzünden ateş saçan arabası ile geçerken Prometheus gizlice meşalesini kıvılcımların arasına  sokup tutuşturdu. Hızla yeryüzüne döndü Prometheus.

 Akşam Zeus yukarıdan yeryüzüne bakıyordu. Bir de ne gördü, her yerde ateş var. Işıl ışıl ışıldıyor yerler. "Çabuk bana hırsızı getirin!" dedi. Tanrılar, Titanlar ve Yüzkollu devler Prometheus'un üzerine çullandılar. Prometheus kaçmaya çalıştı ama Zeus çok güçlüydü. Hırsız Prometheus'u Kaukasus'da kayanın üzerine zincirledi. Öfkesi dinmeyen Zeus bir kartala Prometheus'un ciğerlerini canlı canlı deşmesini emretti. Geceleri ciğerleri kendini yeniliyorlardı. Ve işkence ertesi sabah yeniden başlıyordu. Ve maalesef Prometheus ölemezdi, çünkü o bir Tanrıydı.

 Fakat nedendir bilinmez, bir gün Zeus merhamet etti ve Prometheus'u serbest bıraktı. Kimse buna anlam veremedi. Belki de Zeus insanların Prometheus olmadan da ateşi alacaklarını öngörmüştü?